A cultura do videoxogo en Galicia demostra músculo e moito potencial, con tres proxectos e propostas finalistas en diversas categorías dos premios Devuego. 

Gerardo Borjes, coñecido nese mundo como Elvendwarf opta a Mellor Xogo para móbiles con Aureole; Iago Gordillo opta a Mellor Medio Audiovisual coa súa canle Recuncho Gamer; e a proposta de Música e Videoxogos da Fundación do Museo do Videoxogo opta a Mellor Evento.

Onte presentouse en Lugo o documental ‘Exeria: a primeira peregrina’, dirixido por Luis Menéndez, e que vén a contar a travesía que esta muller fixo no século IV ata Terra Santa, visitando os lugares sagrados. Coñecemos a súa historia porque deixou todo escrito e documentado no seu Itinerarium, un relato epistolar no que se dirixía ás súas irmás, polo que se cre que Exeria era monxa.

Sabemos moito sobre ela, e ao mesmo tempo non sabemos todo con certeza. Crese que podería ser galega, xa que partiu desde “as ribeiras máis afastadas do océano occidental”, pero é así? O documental de Menéndez trata de poñer algo de luz para que se coñeza máis a súa historia.

Voltas e reviravoltas musicais, que son as protagonistas do novo traballo do Cuarteto Caramuxo, formado por catro clarinetistas, percusión e acordeón. ‘Reviravoltas’ ao que consideramos clásico ou tradicional na súa música. ‘Reviravoltas’ estréase hoxe e nós falamos con Felipe Agell e Óscar Prieto. 

Nunha realidade paralela, as Tanxugueiras van a Eurovision e gañan. Polo tanto, ao ano seguinte, o certame celébrase en Galicia. O das Tanxugueiras é aportación extra, pero en ‘Eurovision Fake Show’ preséntasenos esa situación, na que Galicia é a sede do certame. Ata aquí veñen representantes, xa non de toda Europa, senon de todo o mundo, como Francia, o Vaticano, a China ou os EEUU, para intentar levantar o micrófono de cristal.

‘Eurovision Fake Show’ é o soño de calquera eurofán galego. Unha obra de Bucanero Teatro e Manarte, escrita por Lino Braxe, que faleceu sen rematala e ao que relevou na dirección Rebeca Montero. Como protagonistas temos a Sabela Hermida, Pedro Picos e Xosé Bonome. 

Para Montero, a representación desta obra é “unha homenaxe ao poeta Braxe”.