Hoxe un clásico da LIX, as historias de animais, neste caso de dous animais que contan cunha longa tradición simbólica entre nós: a curuxa e o raposo. Falamos de dúas noveliñas que veñen de sacar dous autores ben coñecidos por todas nós, Fina Casalderrey e Antonio Reigosa.

Baía Edicións reedita Unha pantasma branca de Fina Casalderrey, unha obra na que atopamos o lirismo e a valorización do rural que son habituais na obra de Casalderrey. No libro non só escoitaremos falar as personaxes humanas, tamén as animais, que nos permitirán ver o mundo dende unha perspectiva ben diferente.

Edicións Xerais publica O raposo aviador que voa sen motor de Antonio Reigosa, ilustrado por Laura Cortés. Unha obra para público que estea facendo o camiño entre ler álbum e contos un chisco máis longos. O argumento garda relación coas historias de tradición oral, como é habitual na escrita de Antonio Reigosa e o humor tamén é compoñente fundamental da obra.

Hoxe asomámonos ao mundo da tradición oral, a través dun libro moi peculiar: A revolución vertical (ou por que os seres humanos camiñan ergueitos) de NGugi Wa Thiong’o, traducido por Xosé Álvarez Alonso en Galaxia, que parte da tradición oral africana, escrito orixinalmente en kikuye traducido xa a máis de 100 linguas.

A través dunha especie de fábula que xorde da desputa entre os curmáns brazos e pernas na que van entrando o resto do corpo, o autor transmite algunhas ideas fundamentais, como o feito de que todas as persoas somos diferentes e xogamos o noso papel, o que se traduce nunha reivindicación da igualdade de dereitos. A súa orixinalidade para trasladar estas ideas, a través dunha historia que semella ter saído dos contos que se transmiten de xeración en xeración, pero tamén a súa sinxeleza.

As ilustracións, do arxentino Agustín Comotto, trasládannos á sabana, onde semellamos que se orixinou esta historia e están claramente inspiradas nas cores e no universo africano, así como tamén nas teas e nos tapices ilustrados alí.

Esta coidada edición de Galaxia, que se completa cun limiar e cun epílogo que nos dá a oportunidade de contextualizar mellor este conto, e tamén de entender que detrás desta procurada sinxeleza hai todo un programa sociopolítico que transcende este breve conto para espallarse ao resto da obra do autor.