Faia Díaz estréase como colaboradora do programa coa sección ‘O lume e non as cinzas’ arredor da tradición musical de transmisión oral, dos arquivos, de espazos sonoros:
“No arquivo sonoro de lembranzas que temos hai seguro varias chuvias, o vento nas árbores, caldo fervendo. A inmensidade dunha casa, coas suas alacenas que se abren e se pechan tantas veces ao día que nin as oímos”
Pioneiras do rock galego
Para este 12 de setembro estaría ben dedicarnos á morea de novos lanzamentos discográficos de artistas galegos ou de fóra de Galicia.
Entre os traballos que se publican este venres están oa da banda galega Furious Monkey House, o estadounidense Devendra Banhart e os tamén estadounidenses Pixies, que estarán tocando en outubro na Coruña.
Ademais, achégase a data de publicación do novo álbum do vigués Fon Román, que sairá o 2 de setembro e desvelou xa outro adianto.
Begoña Vázquez volve coas recomendacións cinematográficas. Desta vez presenta “Litus”, o novo filme de Dani de la Orden. Trátase dunha comedia dramática que narra o reencontro dun grupo de amigos despois dun suicidio.
Os últimos descubrimentos da Cova Eirós, co catedrático Ramón Fábregas. Así estreamos a colaboración de arqueoloxía de Mario César Vila.
Comezamos a colaboración de hoxe ao son do primeiro disco de Gonzalo Caride, un traballo que presentará no Lume Na Palleira do vindeiro domingo.
A continuación “rescatamos” algúns dos sons do pasado Festival Internacional do Mundo Celta de Ortigueira. Concretamente o das dúas formacións gañadoras do Certame Runas (Dequenvessendo e Yuki Kojima Band) e o dos históricos Gwendal.
Esta semana, Armando Requeixo proponnos a lectura de dúas novelas que son obras clásicas nas súas respectivas literaturas e que agora podemos gozar xa na nosa lingua: O veo alzado, de George Eliot, e As aventuras de Mikolaj Doswiadczynski, de Ignacy Krasicki.
O veo alzado (Hugin e Munin) é unha fascinante historia de terror psicolóxico publicada por primeira vez en 1859 que foi traslada dende o inglés ao galego por Alejandro Tobar. O relato chega a nós na voz do seu protagonista, o melancólico Latimer, un mozo que ten o don de ler o pensamento e tamén da premonición, poderes que, lonxe de resultarlle de proveito, non lle traen máis que pesar e dor, sobre todo coa súa namorada, Bertha, pois ao ler na súa mente sabe que en realidade non o ama e vai descubrindo nela un ser mesquiño e cruel. Así pois, nesta novela curta a presenza do sobrenatural e das paixóns destrutivas constitúen a cerna dunha narración que abala entre o gótico, o romántico e o fantástico.
As aventuras de Miko?aj Do?wiadczy?ski (Rinoceronte), vertida ao galego por Lúa García Sánchez dende o orixinal polaco no que aparecera en 1776, é o relato das peripecias do personaxe protagonista que figura no título, un mozo de familia nobre que viaxa por medio mundo e que, nas súas palabras, acaba sendo “un cortesán en Varsovia, un galán en París, un labrego en Nipu, un escravo en Potosí e un tolo en Sevilla”. Ideada como unha novela de aprendizaxe, esta narración en forma de memorias autobiográficas ten unha clara finalidade pedagóxica: ensinar á xente nova as escollas axeitadas para a vida, seguindo sempre os ideais ilustrados que o protagonista abraza ao final da súa andaina, ao tempo que convida á reflexión crítica sobre o goberno dos Estados introducindo na trama a ficticia illa de Nipu como modelo de utopía política que contrasta coas sociedades europeas do seu tempo.