O presidente da Real Academia Galega, Víctor Freixanes, rememora connosco un libro imprescindible: ‘O triángulo inscrito na circunferencia’, publicado pola Editorial Galaxia, 37 anos despois da súa primeira edición.

Freixanes recorda os primeiros anos da democracia como un “tempo de optimismo”, unha época en que “non había futuro se a cultura galega e o galego non tiñan o seu lugar no mundo”, asegura.

O escritor, xornalista e profesor reflexiona sobre a situación política actual e amósase preocupado polo uso da lingua nas campañas dos partidos.

“España é responsable de protexer e respectar todas as linguas do territorio. A imposición dunha lingua ten resultados devastadores. Canta xente pode estar disposta a mercar ese argumentario?”, critica o xornalista.

“A lingua é a atmosfera da literatura, da vida. Nós construímos o mundo con palabras, interpretamos o mundo coas palabras e é a través das palabras como o lector fica atrapado nun libro”, conta o escritor.

Os XXIII Premios de Teatro María Casares entregáronse esta noite na Coruña. O espectáculo Commedia, de Contraproducións, obtivo tres galardóns: espectáculo, actor secundario e vestiario. Outros tres recoñecementos foron para Invisibles, de Redrum Teatro, por dirección, iluminación e adaptación-tradución.

A obra O servidor de dous amos, de Talía Teatro, conseguiu dous premios: maquillaxe e actriz secundaria. Outros dous galardóns foron para Casa O Rei, de Ibuprofeno, por actor protagonista e música orixinal. Anatomía dunha serea, de Iria Pinheiro, acadou outros dous: actriz protagonista e mellor texto orixinal.

Divinas palabras Revolution, do Centro Dramático Galego, recibiu un recoñecemento por escenografía; e Patapatúm, de Elefante Elegante, un galardón por mellor espectáculo infantil.

Neste espazo cultural falamos con Marián Bañobre, directora de Invisibles; e con Cándido Pazó, director de Commedia.

“O teatro convida o público a xogar, a crer unha historia, unha emoción”, asegura Cándido Pazó.

“Este premio é das protagonistas da historia, ás mulleres que contaron a súa vida e experiencias para axudar a outras. Por elas e polas que xa non están para contalo”, conta Marián Bañobre, directora de Invisibles, unha peza sobre a violencia de xénero.